Poruszana przez Susida tematyka jest niezwykle różnorodna: od kwestii politycznych, religijnych i społecznych, poprzez zagadnienia związane ze sztuką aż po błahostki codzienności.

Zastanawiając się jak nazwać wystawę, w której chciałbym pomieścić kilka wątków z różnych okresów swojej pracy, postanowiłem sięgnąć po tytuł obrazu na papierze z początków lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku. A to dlatego, że dobrze oddaje cel, jaki mi przyświeca do dnia dzisiejszego. Mianowicie jest to rejestracja otaczających mnie zjawisk i interesujących mnie spraw. Malując tamten obraz, przedstawiłem najważniejsze jak wówczas sądziłem etapy życia człowieka.  Były to więc: „urodzenie się, szkoła, ślub, praca, emerytura i śmierć”.

Otóż po zastanowieniu się, doszedłem do wniosku, że wciąż maluję o życiu, dopełniając tylko kolejne jego elementy składowe. Mam więc od tamtego czasu obrazy o: polityce, seksie, religii, wojnach, kobietach w wielu ich ujęciach, sporcie, filmie i teatrze, rewolucjach i ideologiach, stosunkach międzynarodowych, muzyce, propagandzie i wielu innych sprawach. To efekt nieustannej obserwacji codziennego życia w wielu jego przejawach. Jestem zadowolony z przyjętego na początku swojej pracy malarskiej celu, którym było rejestrowanie otaczającego mnie świata i poddawanie się różnorodności tematów. Nie chciałem jak to bywało powszechne w czasach mojego dojrzewania zawodowego zostać malarzem jednego tylko gatunku: aktów, pejzaży, scen rodzajowych, czy konkretnego rodzaju deformacji lub abstrakcji. Raczej pozwalałem sobie wraz ze zmieniającymi się upodobaniami znajdować formę dla moich obrazów, poczynając od uproszczonej figuracji aż po miękką geometrię.

Najchętniej jednak malowałem rzeczy już uprzednio namalowane. Stąd wzięły się: flagi, mapy polityczne, różne symbole istniejące we współczesnej przestrzeni, a także bardzo uproszczone przedstawienia potrzebnych mi do obrazów przedmiotów. Ostatnio dość dużo czasu poświęcam malowaniu transparentów oraz roboczo nazwanych „alfabetów barwnych”. Na obrazach z tego ostatniego cyklu umieszczam zdania, które przychodzą mi do głowy, a odnoszą się do spraw codziennych. Kilka razy dodałem kolorów do cudzych, zasłyszanych zdań uznając, że mogę się pod nimi podpisać. Tematy, które występują na moich obrazach wynikają z docierających do mnie bodźców. Niekiedy zwracam się do żony z prośbą: „wyłącz te reżimowe bądź opozycyjne środki masowego przekazu, gdyż inaczej, na swoich obrazach nigdy nie uwolnię się od tematyki religijnej”, której z racji swoich poglądów nie poświęcam wiele czasu. Mogę więc śmiało powiedzieć, że jako malarz, jestem ofiarą otaczającego mnie zgiełku.