Muzeum Wsi Radomskiej, założone w 1976 roku, położone jest na obrzeżach Radomia, tuż przy trasie Warszawa - Kraków. Podobnie jak inne skanseny, gromadzi, opracowuje naukowo i konserwuje charakterystyczne dla regionu obiekty architektury ludowej oraz przedmioty codziennego użytku. Muzeum bada również związane ze wsią inne zjawiska kultury.

Obecnie skansen zajmuje obszar o powierzchni 32 ha, posiada 16 000 eksponatów ruchomych, wśród których na szczególną uwagę zasługują kolekcje pojazdów, maszyn rolniczych, naczyń miedzianych, uli i narzędzi pszczelarskich, tkanin i sztuki ludowej.

Muzealne budynki zostały wkomponowane w typowy dla radomskiego krajobraz, który o każdej porze roku urzeka swym pięknem. Mieszany las, rzeka, stawy, pagórki, pola, sady oraz zwierzęta są ozdobą radomskiego skansenu.

W skansenie znajduje się sześć chłopskich zagród, dwa dworki szlacheckie wraz z  budynkami gospodarczymi, kościółek, dzwonnica, wiatraki, kuźnie, olejarnia. Przydrożne krzyże, kapliczki, przydomowe ogródki i sady z ulami uzupełniają wiejski krajobraz. Zagrody zaplanowano tak, aby obrazowały dzieje budownictwa oraz historię życia wsi.

Ciekawym zabytkiem architektury wiejskiej jest osiemnastowieczna chałupa pochodząca z Kłonówka. Wejście do niej usytuowano w ścianie szczytowej. Taki typ budownictwa to relikt. Urządzenie chałupy ukazuje życie rodziny chłopskiej w II połowie XIX wieku. Inaczej wygląda dom z Alojzowa. Pokazano w nim wyposażenie wnętrza po elektryfikacji wsi, która miała miejsce w latach sześćdziesiątych XX wieku. Kontrastują ze sobą także uboga chałupa z Bartodziejów oraz dom bogatego chłopa z Chomentowa. Wystrój wnętrz w zabytkowych budynkach zmienia się wraz z rytmem świąt kościelnych.

Nieodłącznym elementem wiejskiego krajobrazu były ozdobione kolumienkowymi gankami dwory szlacheckie. W muzeum znajdują się dwa pochodzące z XVIII wieku - jeden z Pieczysk, drugi z Brzeziec.

W dworku z Pieczysk urządzono wystawę dziewiętnastowiecznych wnętrz mieszkalnych. Pokazano meble, zastawę stołową, sprowadzane ze Wschodu dywany, którymi bardzo lubiła się otaczać polska szlachta.

Dopełnieniem obrazu życia dawnej wsi są katolicki, drewniany kościół z Wolanowa, osiemnastometrowa, zbudowana bez użycia gwoździ w 1880 r. dzwonnica z Wielgiego oraz kaplica z Rzuchowa-Kolonii.

Kościół zbudowany został w 1749 roku. Jest jednym z trzech starych, drewnianych kościołów zachowanych na Mazowszu. Ocalały w nim trzy późnobarokowe ołtarze i ambona.

Najmłodszą kolekcję w muzeum stanowią pojazdy mechaniczne, które pojawiały się na radomskiej wsi od lat 50. XX wieku, np. kombajn Vistula, ciężarówka „Lublin”, czy ciągniki nazywane „SAMami”, wyrabiane na potrzeby wsi przez samych rolników.

Skansen posiada kolekcję 200 uli - są tu ule kłodowe, figuralne, ramkowe oraz słomiane kószki. Zbiory te wzbogaca zestaw narzędzi i wydawnictw pszczelarskich. Niektóre z nich pochodzą z końca XIX wieku.

Muzeum Wsi Radomskiej organizuje kilka razy w roku (szczególnie w okresie wakacyjnym) plenerowe festyny. Są to imprezy, podczas których występują kapele i zespoły ludowe, twórcy ludowi i rzemieślnicy ze swoimi wyrobami. Gospodynie przygotowują tradycyjne potrawy do degustacji. Imprezy te, cieszące się dużym powodzeniem, mają na celu propagowanie folkloru i kultury ludowej, będącej ważną częścią dziedzictwa narodowego Polski. 

W sezonie zimowym, od Festiwalu Ziemniaka do Niedzieli Palmowej przewodnik rozpoczyna oprowadzanie:

 poniedziałek–piątek: 9.00, 11.00, 13.00                                                                                             sobota–niedziela: 10.00, 12.00, 13.00